Hezychia. Droga nadprzyrodzonego pokoju i płodności eklezjalnej

Dopóki człowiek nie osiągnie wielkiego pokoju wewnętrznego i całkowicie nie zawierzy Bogu, przeżywa duchowe rozdarcie pomiędzy pragnieniem oddania się Chrystusowi a chęcią zaspokojenia swoich namiętności. Nigdy nie osiągnie też pełni Miłości i nie przyniesie obfitego owocu, jakiego wymaga Chrystus, ani nie wniknie w tajemnicę płodności eklezjalnej.

Droga do tej podstawowej wolności wewnętrznej przeżywanej dla siebie i dla Kościoła zawsze prowadzi przez trzy etapy. Arseniusz doskonale zrozumiał tę zasadę i w jednym z apoftegmatów zawarł tzy imperatywy ukazujące nam drogę: "Uciekaj, milcz i trwaj w pokoju!".

Ten kogo Chrystus prowadzi na pustynię, powinien pozwolić pociągnąć się na drogę "filantropijnego" odosobnienia  - podjętego dla zbawienia świata i dla własnego zbawienia.